به نام پروردگار یکتای بی همتا
بیانیه پایانی پانزدهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران
(دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، 6 و 7 آبان 1399)
 

اکنون که به فضل و عنایت خداوند سبحان پس از اعلام آمادگی و همت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری و موافقت انجمن آبخیزداری ایران با همکاری معاونت آبخیزداری سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور و پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، پانزدهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران با محوریت آبخیزداری و امنیت ملی در تاریخ 6 و 7 آبان 1399 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت نیمه حوری با رعایت دستورالعمل های بهداشتی در شرایط ویژه کشور از نظر همه گیری بیماری کووید- 19 برگزار گردید، ضمن تقدیر از تلاش های انجام شده، سرفصلی از خواسته های شرکت کنندگان و برگزارکنندگان کشور به شرح زیر مورد تأکید قرار گرفت:
1- تهدید امنیت ملی در آینده نه چندان دور در صورت تداوم روند تغییرکاربری و توسعه بی رویه و بی پروایانه در سالیان اخیر منجر به افزایش شدت و فراوانی پیامدهایی نظیر سیل، ریزگرد، فرسایش تشدیدی، فرونشست، مهاجرت و نیز کاهش تولید ناخالص ملی به عنوان یک هشدار جدی.
2- لزوم آسیب شناسی برنامه های پیشین توسعه کشور از طریق مشارکت تمامی گروه ها در بخش های مختلف و تمرکز بر برنامه های آبخیزداری و آبخوانداری در برنامه های توسعه آتی به منظور حفظ و ارتقاء امنیت ملی.
3- مدیریت جامع حوزه های آبخیز به عنوان تنها راه حکمرانی و مدیریت مخاطرات طبیعی منتج از تغییرات اقلیمی و پیامدهای ان در سطح بین المللی، ملی و منطقه ای و ضرورت اهتمام تمام مراکز اجرایی کشور در کلیه سطوح.
4- تهیه و تدوین و تصویب " قاون مدیریت جامع حوزه های آبخیز کشور" توسط مجلس شورای اسلامی در جهت بهره برداری پایدار از منابع سرزمین با رویکرد بوم سازگان محور و ارتقای هماهنگی بین بخشی و مشارکت مؤثر تمامی گروداران در کشور
5- بازنگری و تجدیدنظر رویکردهای منابع آب سرشاخه های آبخیزهای دامنه شمالی البرز و توقف رویکردهای سازه های ذخیره ای و انتقال آب و تأکید بر الگوی مدیریت جامع و سازگار منابع آب و خاک حوزه های آبخیز.
6- تأکید بر مدیریت سیل از منشاء در سطح حوزه های آبخیز بالادست، با اجرای اقدامات پیشگیرانه آبخیزداری و آبخوانداری و هدایت منابع از رویکرد جبران خسارات سیل به سرمایه گذاری در حوزه پیشگیری و افزایش تاب آوری، با اولویت حوزه های آبخیز با پتانسیل بالای تولید سیل مشرف به کانون های جمعیت شهری و روستایی کشور.
7- ضرورت تقویت و ارتقای جایگاه ساختار مدیریت منابع طبیعی و آبخیزداری در کشور متناسب با گستره فعالیت ها و اهمیت آن در شرایط ناپایدار کنونی به منظور حفظ و پایداری عرصه های منابع طبیعی و حوزه های آبخیز کشور.
8- تأکید بر ضرورت توسه آبخوانداری در جهت حفظ و پایداری منابع آب با تقویت ذخیره " آب سبز" در خاک و " آب آبی" در آبخوان چاه ها، چشمه ها و قنوات، به منظور جلوگیری از پدیده غیرقابل جبران فرونشست زمین، پایداری سکونتگاه های روستایی و استمرار تولید کشاورزی در کشور.
9- هم گرایی و هم افزایی کانون های متعدد و پراکنده تصمیم گیری در خصوص بهره برداری از سرزمین اعم از شوراهای عالی در بخش های مختلف مرتبط و احیاء و تشکیل شورای عالی ابخیزداری در کشور در جهت حذف بخشی نگری و نگاه انتزایی به منابع پایه آب، خاک، اراضی، پوشش گیاهی، منابع انسانی و نظایر آن و هماهنگی در بهره برداری از منابع سرزمین متناسب با استعداد آن بر اساس اصول آمایش سرزمین در قالب واحدهای برنامه ریزی حوزه های آبخیز کشور.
10- ارتقاء و بهنگام سازی ضوابط و استعدادهای فنی آبخیزداری و آبخوانداری در کشور متناسب با تغییرات اقلیمی، شرایط روز کشور و تشدید مخاطرات سیل و فرونشست زمین.
11- لزوم ارتقاء و یکسان سازی مدل الگویی مدیریت جامع حوزه های آبخیز کشور ( سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری) با همکاری مؤثر طرح کلان ملی مدیریت جامع حوزه های ابخیز و انجمن آبخیزداری برای پیاده سازی در آبخیزهای نمونه.
12- تأکید بر حمایت های مالی و معنوی از طرح کلان ملی مدیریت جامع حوزه های آبخیز و استفاده از ظرفیت های  تخصصی آن در تحقق اهداف حکمرانی و مدیریت مخاطرات طبیعی.